hari dah petang. sila beriadah.

kalau masa kecik-kecik dulu, lepas asar je mesti kena keluar rumah.

harus beriadah tau.

kalau tak kena marah dengan abah.

semua orang termasuk emak pun kena riadah.

time ni kitorang main je lah apa-apa yang abah ajak main.

macam badminton, kasut gergasi, baling selipar, sorok bola, and macam-macam lagi lah.

seronok sangat.

abah cakap..

"KALAU MAIN, JANGAN MAIN-MAIN. KENA MAIN BETUL-BETUL."

maka kitorang adik beradik akan beriadah betul-betul.

tapi bila dah besar, dah xde nak beriadah.

tapi tetap ikut abah jalan naik motor ronda kampung.

^___^

 

ayahku garang tapi mesra. ^_^